alweer meer dan een maand in oeganda!
Door: Rachelle
Blijf op de hoogte en volg Rachelle
16 Februari 2014 | Oeganda, Jinja
Daarnaast ben ik via mijn 2 nederlandse huisgenoten, marianne en renate, in aanraking gekomen met een soort opstartend project, geleid door een locale man die sem heet. Hij woont samen met zijn vrouw en kinderen in een klein dorpje net buiten jinja. Deze man heeft 6 weeskinderen opgenomen in zijn gezin en heeft met zijn spaargeld een klaslokaaltje laten bouwen voor de kinderen in het dorp. Ongeveer 6 weken geleden zijn daar voor het eerst vrijwilligers naartoe gegaan om hem te helpen, wat natuurlijk een hele happening was voor alle kids daar die nog nooit blanke mensen hadden gezien. Deze twee nederlandse dames hebben mijn huisgenootjes er vervolgens bij betrokken en zij op hun beurt mij weer. Inmiddels is er een tweede klaslokaal gebouwd met dank aan wat donaties en momenteel wordt al het geld wat er is geinvesteerd in het bouwen van een toilet voor de kinderen. Als deze er namelijk niet is, wordt het schooltje niet erkend door de overheid en kunnen ze geen ondersteuning krijgen. Ik zit er serieus over na te denken om een deel van het geld dat ik van jullienheb gekregen te investeren in deze wc. Ik heb inmiddels met eigen ogen gezien dat sem betrouwbaar is en het liefst dezelfde dag nog de benodigde spullen koopt wanneer hij donaties ontvangt. Zijn eigen spaargeld is inmiddels zo goed als op, dus hij heeft het hard nodig. En persoonlijk vind ik het een mooi idee om mee geholpen te hebben aan het officieel opstarten van een schooltje. Ze zijn al wel begonnen met lesgeven aan de kindjes, maar het is allemaal nog ongestructureerd en zonder een echt plan of een goede opbouw. Dat maakt het momenteel nog wel mogelijk voor ons om ook 'les' te geven, wat ik echt heel leuk vind! Marianne, renate en ik proberen dan ook met allerlei activiteiten te komen die leuk zijn voor de kinderen, maar tevens ook leerzaam. We lopen er alleen tegenaan dat kinderen hier niet gewend zijn om op school actief na te denken en dus heel veel herhaling van de uitleg nodig hebben. Maar de vinden alles leuk waar we mee aan komen zetten, evenals sem en de leraressen. Naast de educatieve dingen doen we ook gewoon spelletjes en andere activiteiten met ze, tijdens de pauze of na schooltijd. Het is echt fantastisch om te merken hoe dankbaar ze daar zijn dat je er bent en energie in ze steekt. Afgelopen woensdag had ik schmink meegenomen en dat kenden ze totaal niet. De jongere kindjes werden er helemaal stil van! We besloten daarom om ze maar niet te uitbundig te schminken, maar alleen iets kleins op hun wang te schilderen, zoals een zon, hartje of ballon. Als we ze dan in de spiegel het resultaat lieten zien, waarom sommige kindjes ook echt helemaal ondersteboven van hun eigen spiegelbeeld. Echt heel aandoenlijk!
Bij babieshome heb ik mijn plek inmiddels ook helemaal gevonden. De bulungi kids (gehandicapten) hebben mijn hart gestolen en ik besteed het grootste gedeeltje van mijn tijd aan spelen en werken met hen. Edward de fysiotherapeut en annet hun verzorgster zijn inmiddels ook aan mijn aanwezigheid gewend en gelukkig heb ik met hen geen communicatieproblemen meer en kunnen we goed samenwerken. Vooral het zwemmen op vrijdagochtend blijft een feestje! We hebben afgelopen week ook een soort vergadering gehad met sharon en alle vrijwilligers die op dit moment bij babieshome zijn, waarin we allemaal even kwijt konden wat ons dwars zat en wat we graag anders zouden zien. Of het ook tot resultaat gaat leiden moet ik nog zien, het blijft inmmers oeganda haha! Maar het was fijn om in ieder geval mn zegje even te kunnen doen. Ik heb hier heel snel moeten leren dat woorden hier geen daden betekenen en dat alles op zn eigen tempo gaat, dus als ik straks terug kom naar nederland, ben ik de koningin van geduld haha! Vies worden is ook zoiets waar ik me na dag 1 al bij neergelegd heb. Ja ik hoor heel veel mensen denken, rachelle en het oke vinden om niet schoon en opgeruimd te zijn?!?! Maar ik heb echt geen keus. Sowieso ben ik elke dag bruin van alle stof, ben ik al meerdere keren ondergeplast, heb ik kwijl en etensresten op mn armen, benen en gezicht gesmeerd gekregen en krijg ik het zwart al bijna niet meer van mn voetzoelen! Bij het leven hier horen ook interessante huisdieren, zoals gekko's, vleermuizen en enorme kakkerlakken. Mijn huisgenoot had laatste een mierenplaag in haar badkamer en zoiets bizars had ik nog nooit gezien! Het zag letterlijk zwart van de mieren, wel duizenden!! Ik blijk één van de heldhaftigsten in ons huis te zijn wat ongediertebestrijding betreft, dus ook daarin overwin ik mezelf. Ik verander echt in een compleet ander mens hier haha!
Inmiddels heb ik hier al veel dingen gezien, gehoord en ervaren, die soms helaas, maar zoals verwacht, heftig, frustrerend, aangrijpend of gewoon ronduit verbijsterend zijn. Ik ben er bijvoorbeeld achter gekomen dat als vrouwen in de gevangenis terecht komen en zwanger zijn, het kindje na de geboorte ook in de gevangenis blijft als er geen ander is om er voor te zorgen. En er is in kampala een kindergevangenis waar straatkinderen in gestopt worden. Tot voor kort kregen die kinderen soms maar maximaal één keer per dag te eten en konden ze zichzelf niet wassen. Gelukkig is daar met behulp van een nederlandse organisatie een einde aan gemaakt! Verder schijnen er vooral in de kleinere dorpen kinderen verkocht te worden om geld te krijgen voor de verzorging van de rest van de kinderen. Zelf heb ik hele jonge kinderen met machetes langs de kant van de weg zien staan en worden gehandicapten meestal verstoten. De achtergrond verhalen van sommige kinderen bij babieshome zijn soms ook hartverscheurend. Gelukkig zie ik ook heel veel mooie, bijzondere en positieve dingen, die ervoor zorgen dat ik de negatieve dingen een plek kan geven.
Voorlopig heb ik het in ieder geval nog heel erg naar mijn zin hier en heb ik gelukkig helemaal geen last van heimwee! Al begin ik mijn boterhammen met hagelslag wel al te missen haha!
-
16 Februari 2014 - 21:16
Marijke En Gerard:
Hallo Rachelle,
Wat een bijzondere ervaringen doe je daar op in Oeganda! Indrukwekkende verhalen en mooie foto's, we hebben het met veel belangstelling bekeken. Mooi dat je er een groepje kinderen hebt gevonden dat die aandacht en liefde juist zo hard nodig heeft. Veel voldoening gewenst bij dit dankbare werk. -
17 Februari 2014 - 09:13
Maarten:
Hey Shelly,
Wat een avonturen zeg, geweldig en heftig soms! Ik kan me goed voorstellen dat de tijd voorbij vliegt.
Goed te horen dat je nu je plekje hebt gevonden daar en tof al die bijkomende uitdagingen.
Leuk dat je ook geniet van de prachtige flora en fauna daar haha!
Blijf genieten, veel succes en we spreken elkaar snel weer!
Knuffel Maarten -
17 Februari 2014 - 09:38
Char:
Hey zusje!
wat fijn dat je al zoveel kunt doen daar! Ook het lesgeven aan die kindjes klinkt erg leuk!
Blijf zo door gaan want al lijkt het in jou ogen niet veel toevoegen misschien...dat doet het voor de mensen daar wel :-) ben trots op je!
Liefs -
17 Februari 2014 - 16:42
Moniek:
Hey Rachelleke,
Wat gaat de tijd toch ongelofelijk snel! Wat ontzettend leuk om weer een verhaal te lezen en die belachelijk mooie fotos te zien! Wat een ervaringen ben je op aan het doen volgensmij, kan niet wachten om het allemaal in het echt te horen en al je fotos te zien. Ook het lesgeven aan de kindjes, wat super stoer! Daar staat ze dan onze blonde, blanke chick tussen al die schitterende kindjes :) GENIET GENIET GENIET!
dikke zoenen!!! -
17 Februari 2014 - 17:34
Heleen:
Hey, nu heb ik ook een plaatje bij je prachtige verhalen van jouw"kindjes"... Ik zit hier met een heel grote glimlach... Ben zo trots, en Ed ook.... Wij missen je wel hoor.....:)
xxx knuffels
mam -
17 Februari 2014 - 20:43
Kim:
Rachelleke!!!!
Wauw wat zie ik je stralen en genieten op die foto's! Heb uiteraard hardop moeten lachen dat je een expert bent in geduld, viezigheid en ongedierte!
Het is mooi te lezen dat er zoveel te geven is aan de kinderen en dat er zoveel dankbaarheid voor terug komt! Je verhalen klinken echt als een avontuur en enorm gaaf! Hoe leuk om ook nog eens een stukje les te mogen geven.
En wat mij betreft moet je je donaties besteden aan iets wat voor jou goed voelt. Jij kan het beste inschatten waar daar de behoefte is mop!!
Take care, Enjoy and have fun!!
Dikke zoen! -
18 Februari 2014 - 13:12
Suus:
Je straalt op de foto's, heerlijk!!
Liefs,
Suus -
20 Februari 2014 - 09:57
Ankie:
Lieve Rachelle,
Wat een prachtig verslag en ontroerende foto's. Wat doe je daar toch mooi en goed werk, lieverd.
Fijn dat je het zo goed naar je zin hebt. Neem aan dat de 4 meiden met jou op de foto jouw huisgenoten zijn, ziet er gezellig uit. Succes met alles, geniet ervan en knuffel al die kindertjes daar maar van mij.....!!
En natuurlijk voor jou een hele dikke knuffel van ons.
Liefs, @nkie -
07 Maart 2014 - 14:07
Karin Knapen:
Goed bezig, Rachelle! Indrukwekkend wat je allemaal tegenkomt.
Ik kom over 2 weken, kan ik iets voor je meenemen?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley